Como é costume no noso club de lectura, presentamos ao tradutor como un lector e iso foi o que nos
contestou...
1. O ÚLTIMO LIBRO QUE LICHES...
Normalmente leo varios libros á vez. Os últimos que lin son Mandorla, de José Angel Valente, un poemario que releo con certa frecuencia; e mais La confabulació dels irresponsables, de Jordi Amat, unha reflexión moi estimulante sobr eo conflito catalán.
2. O LIBRO QUE MUDOU O TEU XEITO DE PENSAR...
Houbo varios. Por exemplo, A insoportábel levidade do ser, de Milan Kundera, que é, entre outras cousas, unha reflexión sobre a vida como un escenario onde actuamos sen podermos ensaiar. No ámbito do ensaio podería citar Ideología e historia. La formación del cristianismo como fenómeno ideológico, de Gonzalo Puente Ojea, que orientou decisivamente o meu pensamento en materia relixiosa.
3. UN LIBRO QUE RELERÍAS...
Releo bastante. Creo que proximamente vou ler outra vez Afirma Pereira, de Antonio Tabucchi.
4. UNLIBRO QUE RECOMENDARÍAS
A visita de vela dama, de Friedrich Dürrenmatt. Unha das obras de teatro máis salvaxes que coñezo.
5. UN DOS PRIMEIROS LIBROS QUE LICHES NA ESCOLA
O vixía no centeo, de J.D.Salinger. Creo que daquela non o entendín moi ben.
6. A AUTORA OU AUTOR DO QUE MÁIS LIBROS TES...
Creo que Patricia Highsmith. Teño unha boa parte da súa obra. Imprescindíbel para os amantes da novela negra.
7. UN LIBRO QUE ESTEAS A LER...
Estou a reler O paseo, de Robert Walser. É unha pequena xoia, un exercicio fermosísismo de intelixencia e delicadeza.
8. UN LIBRO QUE LEVAS TEMPO QUERENDO LER...
Intentei varias veces Cien años de soledad, de Gabriel García Márquez.
9. QUE CITA LITERARIA CHE GUSTARÍA COMPARTIR?
Unha de Oscar Wilde, que é o autor que sempre me acompaña. N'O retrato de Dorian Gray hai un momento en que lord Henry Wotton di algo así como: " A traxedia da vellez non consiste en ser vello, senón en ter sido mozo"
Sobre a obra que traduciu foron moitas e moi estimulantes as palabras compartidas
Conversamos sobre....Henriette, anxo ausente, de ollos azuis e que BRILLA...ese personaxe que "marchou cun sombreiro azul e unha mochila. Coa súa voz escura e risa clara. entregada, perdida, solemne...e da que aínda hoxe non sabemos onde está enterrada"
Conversamos sobre...a posesión e a obsesión...
Conversamos sobre...o catolicismo, palabra repetida ata 107 veces na novela
Conversamos sobre os cartos, a decadencia, as amizades, a familia...
Conversamos sobre que hai de Böll en Hans Schnier...
Converssmos sobre a crítica e o poder...
Conversamos sobre o resentimento...a soidade...a melancolía...
Conversamos sobre esa frase que tanto nos gustou "Son pallaso e colecciono momentos"
Conversamos sobre o momento da escritura, 1963, momento abafante en Alemaña.
Conversamos sobre a hipocrisía, ás veces necesaria para vivir.
Conversamos sobre o alcohol...
Conversamos sobre a natureza monógama...
Conversamos sobre o labor do tradutor,tan silenciada, invisíbel e pouco recoñecida e, por iso, tan pouco valorada, cando sabemos que unha boa tradución inflúe , de xeito poderoso, na nosa opinión da obra.
Conversamos sobre...a muller na obra, sobre Marie...
E ata conversamos sobre a maneira de cortar o pan "Cando ía onda os Wieneken e Edgar acababa de traer o pan, súa nai agarraba a fogaza coa man esquerda contra o peito e cortaba coa dereita rebandas frescas que recolliamos e untabamos con compota de mazá"
Quedaron palabras no aire...que algún día prenderemos.
Grazas, Laureano, polo teu tempo compartido con nós.
Ningún comentario:
Publicar un comentario