O 3 de maio compartimos palabras arredor de Ordesa, de Manuel Vila e de O sol do verán, de Carlos Casares.
As lecturas da primeira obra foron moi distintas e enriquecedoras. Emocións moi diversas espertou Ordesa, desde a querenza máis absoluta ata a indiferenza que roza o fastío.
Pero abriu a porta a dialogar sobre a memoria, a perda, a morte, as emocións ou o silencio a partir de varias citas:
" A moralidade dos feitos é sempre unha construción cultural" (páx 18)
" Mi padre no heredó odio, heredó silencio" (páx 26)
"Fuimos pobres, pero con encanto" (páx 61)
"Non coidamos as cousas que viven na escuridade" (páx 105)
" Se vives máis anos dos que viviu teu pai, deixas de ser fillo" (páx 182)
O sol do verán , novela que fala tamén da memoria, do verán, de infancia e de amores prohibidos. Un gusto relela e un pracer descubrila.
Ningún comentario:
Publicar un comentario